آیا کم‌رویی می‌تواند یک مشکل روانی قلمداد شود؟
کم‌رویی در اصل یک اختلال روانی نیست اما مانند هر شرایط روحی و روانی دیگری اگر با افراط و شدت همراه باشد، می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات روانی مختلفی باشد. این نوعی بازتاب، رفلکس و واکنش نسبت به دلهره و استرس ناشی از نزدیکی افراد است. به بیانی دیگر می‌توان گفت که ریشه اصلی کم‌رویی نوعی ترس خاص بدون علائم هیجانی است. شخصی که کم‌رو است دائم نگران است تا مبادا با نشان دادن کنش یا واکنشی باعث شود تا دیگران او را نکوهش، ملامت و مذمت کنند.
سعی کنید تا کم‌رویی را در سنین کودکی کاهش دهید
کم‌رویی با درونگرایی متفاوت است
درونگرایان از این که تنها باشند یا گاهی ارتباط خود را با جهان اجتماعی قطع کنند شادمان شده و حتی انرژی می‌گیرند اما این در مورد افرادی که با کم‌رویی دست و پنجه نرم می‌کنند صادق نیست. آن‌ها در واقع میل به ایجاد ارتباط و اجتماع‌پذیری دارند اما در این کار ناتوان هستند. نگرانی‌های مداوم در داشتن برخورد درست و گفتن سخنان سنجیده، باعث می‌شود تا کسی که با کم‌رویی درگیر است، ضمن آن که به رابطه نیاز دارد، از داشتن آن دچار اضطراب و ترس شود! این کشمکش درونی در بسیاری از افراد کم‌رو دائماً برقرار است اما گاهی یک ناکامی در ایجاد ارتباط، حتی ساده و سطحی، باعث می‌شود تا فرد با کم‌رویی شدید، انزوا را به جای اجتماعی بودن انتخاب کند. فراموش نکنید که ذات انسان ایجاب می‌کند تا او به شکلی طبیعی از ترس‌های خود فرار کند.
کم‌رویی اثرات جدی روی روابط شما دارد
ریشه‌ای ذاتی دارد یا اکتسابی؟
این سوالی است که در ذهن اکثر افراد شکل گرفته و هر کدام به فراخور رویکرد خود پاسخ متفاوتی برای آن دارند اما پاسخ علمی بیشتر بینابینی است. بهتر است به این شکل بگوییم که کم‌رویی حاصل همنشینی و همگرایی هر دو ریشه زیست‌شناختی و اکتسابی است. همانطور که می‌دانید کم‌رویی در نقاط مختلف جهان، بسته به آداب و رسوم، مظاهر متفاوتی دارد. به طور مثال در فرهنگ ایرانی همکلامی با جنس مخالف همواره با کم‌رویی همراه بوده است اما این موضوع در فرهنگ اروپایی چندان مشهود نیست. این تفاوت به ما می‌گوید که بخشی از کم‌رویی حاصل اکتساب و سبک تربیتی کودکان است؛ کودکان در اروپا با تعامل بیشتر با جنس مخالف هراسی از رابطه با آنان ندارند اما در ایران قضیه عکس این است. در کنار این برخی تحقیقات عصب‌شناختی و پایش مغز افراد با کم‌رویی مضاعف نشان می‌دهند که نحوه مواجهه این افراد با موضوعات در بعد پیام‌های عصبی متفاوت است. این نشان می‌دهد که کم‌رویی بعد زیست‌شناختی و در اصطلاح ذاتی نیز دارد! پس برای آن که دید روشنی نسبت به مقوله کم‌رویی داشته باشیم باید هر دو عامل زیستی و تربیتی را مؤثر بدانیم.
اگر شما حس می‌کنید با مشکل کم‌رویی مواجه هستید، بد نیست تا در مشورت با مرکز مشاوره در اصفهان، سعی کنید بیشتر با این مشکل آشنا شده و راه‌حل‌های آن را درک کنید. اگر برای مشاوره روانشناسی حضوری مایل نیستید، مشاوره غیر حضوری و تلفنی انتخاب خوبی است که بدون حضور فیزیکی به شما کمک خواهد کرد. گاهی برخی علائم و رفلکس های روحی اگر زود جدی گرفته شوند، به سادگی درمان خواهند شد.